Smary twarde i półtwarde tzw. gripy lub stick używane do nart biegowych dla stylu klasycznego muszą wykazywać się cechą przylepiania do powierzchni śniegu przy dużym nacisku ślizgu, a poślizgu po śniegu przy jego małym nacisku. Smaruje się nimi precyzyjnie określoną na narcie strefę komory. Komorę stanowi ok. 1/3 środkowa długość ślizgu pod wiązaniem, ale jedynie przy właściwie dobranej narcie do ciężaru narciarza. Unosi się ona nad płaszczyzną toru w przypadku równomiernego obciążenia obu nart przez narciarza, a dociska do toru w momencie przeniesienia ciężaru na jedną nogę. Smar na trzymanie umożliwia wtedy chwycenie się narty toru i wykonanie przez narciarza odbicia do przodu z tej narty, co stanowi zasadniczy mechanizm ruchu w stylu klasycznym.
Smary na trzymanie (woski odrzutowe) są mieszaninami frakcji cięższych destylacji produktów organicznych jak smoły i pokosty oraz produktów ropopochodnych. Odpowiednio komponowane z parafinami produkowane są jako syntetyczne smary twarde i półtwarde na warunki suche oraz miękkie, zwane klistrami, na warunki wilgotne. Smary specjalne w tej grupie to smary gruntujące i wzmacniające przyczepność do ślizgu oraz smary twarde miękkie i twarde fluorowe używane jako tzw. „cover- y”.